Według Kodokan Judo na technikę judo składają się trzy podstawowe kategorie :

NAGE WAZA – TECHNIKI RZUTÓW

KATAME WAZA- TECHNIKI OBEZWŁADNIEŃ

ATEMI WAZA – Ataki na wrażliwe miejsca ciała ludzkiego poprzez uderzenia, pchnięcia lub kopnięcia (ta kategoria nie jest stosowana w judo sportowym)

Elementy techniczne NAGE WAZA prowadzą do wytrącenia przeciwnika z równowagi, a następnie do jego upadku na plecy lub na bok. Ciało osoby rzucającej powinno tak się ustawiać, aby stanowiło przeszkodę na drodze poruszajacego się przeciwnika. Umiejętne działanie rękami, nogami lub biodrami prowadzi do przewrócenia rywala. Aktualnie Instytut KODOKAN wyróżnia 67 oficjalnie nauczanych rzutów, które wraz z podziałem na grupy zostały przedstawione w tabeli poniżej. Dwa z rzutów (zaznaczone wykrzyknikiem) są niedozwolone w walce sportowej. Z czasem zawodnicy specjalizują się w kilku wybranych technikach wykonując je pojedynczo lub łącząc w rozmaite kombinacje.

KATAME WAZA to grupa 29 technik obezwładnień, które wg KODOKAN Judo dzieli się na przedstawione poniżej trzy podgrupy : trzymań OSAEKOMI WAZA, dźwigni KANSETSU WAZA i duszeń JIME WAZA. Trzymania polegają na utrzymaniu leżącego na plecach przeciwnika przez 25 sekund w sposób kontrolujący jego ruchy. Techniki dźwigni polegają na wyłamywaniu lub wykręcaniu ramienia w stawie łokciowym. Techniki duszeń polegają na nacisku krawędzią przedramienia lub kołnierzem judogi na krtań lub tętnicę szyjną przeciwnika. Broniący się przeciwnik ma zawsze możliwość poddania się poprzez odklepanie w matę lub ciało przeciwnika.

Tylko pierwsza z wymienionych podgrup przypisana jest do technik NE WAZA (parteru), natomiast pozostałe, choć rzadko, stosuje się również w stójce. Jednak w walce sportowej olbrzymia większość technik KATAME WAZA jest skutecznie wykonywana wyłącznie w NE WAZA. W tabeli prezentujemy również pozycje (zaznaczone kursywą), które nie należą do klasycznych technik Kodokan Judo lecz ich powstanie wynika z rozwoju techniki w walce sportowej. Są one oceniane na zawodach, lecz ich nazewnictwo nie jest sformalizowane i w różnych krajach mogą mieć inne nazwy.