Judo jest jedną z japońskich sztuk walki wręcz, która powstała w dawnej Japonii – kraju, w którym uprzywilejowana klasa wojowników zwanych samurajami poświęcała życie doskonaleniu sztuki wojennej oraz służbie swemu panu. Techniki judo wywodzą się z ju-jitsu, jednej ze sztuk wojennych feudalnej Japonii. Główną bronią w walce było własne ciało. W tym okresie funkcjonowało wiele szkół walki, a ich nauczyciele cieszyli się ogromnych poważaniem.

 Rozwój cywilizacji i zmiany społeczne spowodowały spadek zainteresowania sztukami walki jako sposobami obrony cesarstwa, zaczęły natomiast służyć samodoskonaleniu jednostki. Społeczeństwo nadal pamiętało i darzyło szacunkiem to, co było związane z etosem samurajów: filozofię, kodeks honorowy, zbiór wartości i reguł postępowania m.in. lojalność, odwagę, bezinteresowność, dążenie do osiągnięcia mistrzostwa. W tych okolicznościach młody student Jigoro Kano podjął się zreformowania sztuk walki nawiązując do idei i tradycji samurajów.

Jigoro Kano urodził się w 1860 r. w Mikage niedaleko Kobe. Jako dziecko był wątły, chorowity i niezbyt sprawny, jednak wbrew zaleceniom lekarzy zaangażował się w zgłębianie tajników samoobrony. Od 17 roku życia pobierał nauki w szkole ju-jitsu Tenshin Shinyo-ryu, gdzie pod okiem wybitnego nauczyciela Fukudy Hachinosuke budował swoją tężyznę fizyczną i sprawność. Po jego śmierci doskonalił swoje umiejętności u jednego z najlepszych techników Iso Masatomo. Po śmierci mistrza Jigoro Kano otrzymał w spadku rękopisy zawierające wskazówki szkolenia w walce wręcz. Nieustannie pogłębiał swoją wiedzę i doświadczenie w kontaktach ze szkołą Kito-ryu, specjalizującą się w rzutach stosowanych w swobodnej walce wręcz, a także ze szkołami Sekiguchi-ryu oraz Seigo-ryu. Wkrótce nabył umiejętności jakich nie posiadali jego nauczyciele. Oprócz sztuk walki studiował również literaturę, nauki polityczne i ekonomię uzyskując dyplom Tokyo Imperial University.

Jeszcze podczas studiów Jigoro Kano rozpoczął pracę nad ujednoliceniem technik oraz połączeniem zalet różnych stylów ju-jitsu, a w 1882 roku zaprezentował nową dyscyplinę sportu. Lata studiów pod okiem mistrzów ju-jitsu pozwoliły mu na usystematyzowanie elementów tej sztuki walki. Pominął niebezpieczne i zagrażające życiu przeciwnika techniki, a zastąpił je opracowanymi przez siebie, równie skutecznymi i bezpiecznymi elementami. Ponieważ nazwy judo używała już jedna z istniejących szkół ju-jitsu, jego system walki nazywano Judo Kano. W 1884 r. sam Kano dodał do nazwy swojego systemu nazwę szkoły – Kodokan i ten właśnie rok uważa się za moment powstania KODOKAN JUDO.

Kano założył swoją szkołę w buddyjskim klasztorze Eishoji w Tokyo. Pierwsze zajęcia odbywały się na 12 matach przy udziale zaledwie 9 uczniów. Uczestnicy zajęć i ich nauczyciel napotykali na wiele trudności i często musieli udowadniać wyższość nowego systemu walki nad ju-jitsu. W roku 1886 miała miejsce konfrontacja, podczas której doszło do pojedynków z mistrzami ju-jitsu. Uczniowie Kano odnieśli pewne zwycięstwo. Wydarzenie to, a także ich nieskazitelna postawa moralna, umiejętności i zaangażowanie sprawiły, że judo zaczęło zdobywać coraz większą popularność zarówno w Japonii jak i poza jej granicami. Obecnie Kodokan Judo jest uważane za największą i najsłynniejszą szkołę tej sztuki walki na świecie. Przyjeżdżają do niej studiować tysiące osób z całego świata m.in. zawodnicy naszego klubu.

Jigoro Kano od początku przedstawiał judo jako dyscyplinę sportową, jednak minęło wiele czasu zanim przyznano jej status dyscypliny o charakterze masowym. Istotnym momentem było uznanie judo za sport bezpieczny i włączenie w 1911 r. do obowiązkowych zajęć szkolnych w Japonii. Wcześniej uczniowie Kano rozjechali się po świecie, aby popularyzować nową dyscyplinę sportu. W 1907 r. w Londynie powstał pierwszy klub judo. Dzięki wspaniałym pokazom i odczytom Kano zjednywał sobie sympatyków na całym świecie, czyniąc z judo dyscyplinę międzynarodową. Jako członek MKOL rozpoczął starania o zaprezentowanie judo na Igrzyskach Olimpijskich. Starania te ziściły się dopiero w 1964 r. podczas Igrzysk Olimpijskich w Tokyo, gdzie judo było dyscypliną pokazową i po raz pierwszy wprowadzono podział na kategorie wagowe (- 68 kg, – 80 kg, powyżej 80 kg i open). Na stałe do programu Igrzysk judo weszło w 1972 r. podczas Olimpiady w Monachium.

Dziś judo znane jest niemal na całym świecie. Swoją popularność zawdzięcza prawdopodobnie symbolicznej formie walki (celem jest przewrócenie przeciwnika na plecy), a także pozytywnemu wpływowi na sferę fizyczną i psychiczną ćwiczących, kształtowaniu charakteru i osobowości. Jego twórcy udało się dokonać transformacji dawnych form walki na potrzeby obecnych czasów. (Witkowski, Maśliński, Kubacki 2009)